Soms heb je gewoon een rotdag
MAASGOUW - Soms heb je zo van die dagen, waarop alles zwaar voelt. Je lijf werkt niet mee, je hoofd loopt over en je hebt geen idee hoe je de uren door moet komen. Én alles lijkt te mislukken.
Soms komen deze dagen zonder duidelijke reden. En af en toe zijn de redenen zo overweldigend dat je je sowieso afvraagt: wat maakt dat ik nog rechtop sta?
Twijfel
Misschien heb je al van alles geprobeerd om de dag door te komen: ademhalingsoefeningen, een wandeling, even mediteren, in bed liggen, praten, zwijgen. Of gewoon je frustratie er even flink uitgooien. Maar even heel eerlijk, zo nu en dan helpt helemaal niks. En dan twijfel je misschien aan jezelf: doe ik het wel goed?
Maar nee, soms ís het gewoon zo'n klotedag. En dat hoort er ook bij.
Een dag waarop alles lastig is. Alsof alles je teveel is en zelfs tandenpoetsen als een enorme opgave voelt. Je hoofd zit vol, je lijf voelt moe en onrustig. En het enige wat je eigenlijk wil, is onder een deken kruipen en nergens meer aan denken.
Op zo’n moment, als je gefrustreerd probeert “nuttig” te zijn, realiseer je je: dit is gewoon zo’n dag. Geen reden, geen oplossing. Alleen maar voelen wat er is.
Volgende stap
Misschien herken je het wel bij jezelf: de reflex om het meteen te willen oplossen en beter te maken. Omdat het niet oké lijkt om je zo te voelen. Of omdat je bang bent dat het nooit meer overgaat.
Maar veerkracht – en geluk – gaat niet over het vermijden van pijn. Het gaat over het dragen ervan. Weten dat het golft, dat het komt en ook weer gaat. Dat je niet altijd hoeft te weten hoe je verder moet, maar dat je erop mag vertrouwen dat je een volgende stap zet. En dat die volgende stap ook komt.
Ik ben er nog
Je kunt leren om te blijven staan terwijl het stormt. Om jezelf vast te houden als alles wankelt. Om tegen jezelf te zeggen: ik weet niet hoe lang dit duurt, maar ik ben er nog. En ik weet dat er weer een ander moment komt.
Dat maakt de pijn niet kleiner, maar het maakt jou wel groter.
Hoe maak je jezelf groter?
Iedereen heeft een "ruimte" - of zoals ze dit in de psychologie noemen - de "window of tolerance": dit is het gebied waarin je kunt functioneren, voelen en reageren zonder overspoeld te raken. Bij langdurige stress of ziekte wordt die ruimte vaak kleiner. Je raakt sneller overprikkeld, vermoeid of emotioneel. En dat maakt dat de moeilijke dagen extra lastig te dragen zijn.
Draagkracht
Je kunt jezelf hierin trainen. Niet om geen pijn meer te voelen of om nooit meer deze dagen te hebben, maar om te leren hoe je blijft staan terwijl het stormt. En juist dan is het belangrijk om goed voor jezelf te zorgen. Om jezelf toestemming te geven om even alles los te laten. Want goed voor jezelf zorgen - juist als je daar eigenlijk geen energie voor hebt - helpt je om je draagkracht beetje bij beetje te herstellen. En hoe groter die ruimte wordt, hoe gemakkelijker je kunt voelen: dit is moeilijk, maar het gaat voorbij.
Veerkracht en vertrouwen
Evelien gunt iedereen die veerkracht en dat zachte vertrouwen. Het is geen trucje. Eerder een innerlijke houding. Een oefening in het mens-zijn. Het vraagt mildheid, oefening en soms steun van anderen. Iemand die je herinnert aan eerdere stappen die je al zette en hoe je eerdere uitdagingen doorstaan hebt. Want je hoeft het niet alleen te doen én het begint allemaal bij de gedachte: ook dit gaat voorbij.
Samenhang
Helaas leren we dit vaak niet. Niet op school, niet in het dagelijks leven. We horen wel dat het belangrijk is om voor jezelf te zorgen. Of om soms nee te zeggen. Maar pas als je écht gaat snappen hoe alles samenhangt, valt het allemaal langzaam op zijn plek.
Nu even niet
Dus als vandaag weer gewoon ruk is, adem, schrijf iets op, stuur een berichtje. Huil. Ga even liggen of blijf liggen als je dat nodig hebt.
Hoewel het misschien gek klinkt, deze is hoe dan ook zeker het proberen waard: bekijk jezelf eens in de spiegel en zeg: het hoeft nu even niet perfect, ik mag er zijn, ook zo. Ik hoef nu niets te bereiken. En het beste wat ik kan doen, is me nu even niet verzetten tegen wat ik voel.
Je hoeft niet te weten, alleen te blijven hopen dat het beter wordt. En dat is al zoveel waard.
Milder voor jezelf
En wie weet kun jij de volgende keer wat milder voor jezelf zijn. Voelen dat ook deze zware dag weer over zal gaan en de wereld er binnenkort weer anders uitziet.
Leer dat als het vandaag niet lukt, je het ook morgen weer opnieuw mag proberen. Of overmorgen. Of de dag daarna, of daarna. En bedenk dat als je er even doorheen zit, je soms – heel soms – gewoon helemaal geen oplossing nodig hebt. Alleen iemand die naast je komt zitten en zegt: 'Wat rot, ik blijf even bij je.' Vaak is dat precies genoeg.
Chronisch Geluk
Evelien schrijft onder het motto 'Zoektocht naar Chronisch Geluk', over thema's die haar raken én waarmee zij in haar praktijk te maken krijgt. Zoals acceptatie, rouw, psychologie, geluk en gezondheid.
Zij werkt met mensen met langdurige gezondheidsklachten en beperkingen, vanuit haar overtuiging dat geluk niet alleen mogelijk is. Maar ook dat je daarin meer in handen hebt dan je soms denkt.
Wil je meer hierover weten? Bekijk de webpagina www.chronischgeluk.com, voor meer informatie.
Lees hier haar artikel: voor-de-dagen-die-gewoon-ruk-zijn
