De onzichtbare vlaggen van je leven – wat vertelt jouw lichaam je echt?

03 apr , 14:15 • Open podium

Evelien Gubbels

MAASGOUW - 'Ik sta op het strand en kijk naar de zee. De zon schijnt, maar de wind waait stevig en een rode vlag wappert fel in de lucht. Het is glashelder: vandaag is de zee gevaarlijk. Niet zwemmen. Niet twijfelen. Niet proberen of het toch kan. De waarschuwing is overduidelijk. Heel handig eigenlijk, zo’n systeem.'

Zo begint Evelien Gubbels haar nieuwste column in haar "Zoektocht naar Chronisch Geluk".

Vlag als waarschuwing

'Wat zou het toch gemakkelijk zijn als wij mensen ook zo’n systeem hadden. Een vlag die aangeeft hoe het met je gaat. Groen: alles in balans, ga gerust verder. Geel: let op, misschien is het tijd voor een pauze. Oranje: Je gaat nu wel echt over je grenzen heen, het is tijd dat je jezelf serieus neemt. Rood: stop nu, je zit aan je grens!'

Signalen

'Maar zo eenvoudig is het niet', zegt ze. 'Onze signalen zijn minder direct, minder zichtbaar. Een zeurende vermoeidheid, een kort lontje, hoofdpijn die blijft hangen: zijn dat nu gele vlaggen? Of al oranje? En moeten we dan een stapje terugnemen door te gaan liggen? Of door even naar buiten te gaan en te bewegen? Of geeft het juist meer rust om toch - heel even snel - die taak af te ronden die ons zo bezig houdt? En hoe vaak negeren wij deze signalen? Alsof ze vanzelf verdwijnen!'

Automatische piloot

'We leven vaak op de automatische piloot en raken eraan gewend om constant op de rand te balanceren. En zo ontstaat er een patroon waarin rust steeds weer uitgesteld wordt. Maar als we de signalen van ons lichaam langere tijd negeren, liggen aanhoudende lichamelijke klachten op de loer. Of zelfs een burn-out.'

Eigen grenzen

In haar vorige column had Evelien het over zelfzorg. Hoe je zelfzorg kunt integreren, weer plezier in je leven kunt vinden en ervan genieten. Balans hangt hiermee samen. Hoe zou het zijn als je beter leert luisteren naar je lichaam en je eigen vlaggen serieuzer neemt? Hoe zou het zijn als je niet pas stopt bij oranje of rood, maar al veel eerder herkent wanneer je over je grenzen dreigt te gaan.

Bewust

Misschien is dat wel de kern van zelfzorg: je eigen signalen leren herkennen en ernaar handelen. Niet pas als het te laat is, maar als een bewuste keuze. Als een manier om niet alleen vandaag, maar ook morgen en overmorgen in balans te blijven. Iedereen zou hier eens bij stil moeten staan.

Groen, oranje of toch rood

Een mooie, eenvoudige manier om hiermee aan de slag te gaan is bijvoorbeeld de stoplichtoefening. Schrijf voor jezelf eens op: welke signalen horen bij groen, geel, oranje. En bij rood? Hoe voel jij je als je in balans bent? En welke gedachten heb je dan? Welke subtiele signalen geven aan dat je moet opletten? En wanneer weet je dat je echt moet stoppen?

Voldoening en rust

Door dit helder op papier te zetten, kun je je eigen patronen beter leren herkennen en eerder ingrijpen. Het lijkt een heel simpele, logische oefening, maar de effecten zijn enorm. Balans en geluk zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden, want wanneer je leven in evenwicht is voel je meer voldoening en innerlijke rust.