THORN – Op Eerste Pinksterdag was het een magische middag in het Witte Stadje aan de Maas, dat geheel in het teken stond van het Levende Standbeelden Festival.
Het was heerlijk weer, de zon scheen en de pittoreske straatjes vormden een perfect decor. Thorn heeft namelijk een unieke geschiedenis en een daarbij passende uitstraling. Tijdens een wandeling door de historische kern van het “Witte Stadje” stuitten de vele bezoekers op meer dan twintig levende standbeelden.
Magisch
De prachtige levende beelden schitterden allemaal in deze bijzondere omgeving. Het was duidelijk dat elk van hen veel aandacht had besteed aan de kostuums, accessoires én de schmink. Alles klopte tot in detail. Als kinderen een muntje in het muntbakje gooiden, gebeurde er iets magisch en kwamen de standbeelden tot leven. Hoewel ze in hun rol bleven, was de interactie tussen – met name het jongere – publiek vol humor en mooi om naar te kijken.
Geschaakt
Soms verdwenen de beelden spoorloos of liepen midden tussen alle bezoekers door. Zo gebeurde het, dat “Kapitein Haak” de “Visvrouw” had geschaakt. De “Verlichterdichter” zomaar ineens voorbij liep, voor een klein meisje poseerde en op bezoek ging bij “Louise Buitton”. De “Verzopen Kat” midden over straat liep en zwaaide naar de mensen. “La Promenade” voor zijn jeugdige plaatsvervangster plaatsmaakte, zich tussen het publiek mengde en zelf ook begon te fotograferen. Dat er opeens twee “Gebakstenen Vrouwtjes” waren. Of dat “Marmo Mime” van haar voetstuk stapte en door een stenen poort verdween.
Échte beelden
Ook de échte beelden kwamen prachtig tot hun recht, tegen de achtergrond van de historische Abdijkerk van Thorn, de gotische kruisbasiliek met de karakteristieke, neogotische klokkentoren. De stoere, eigenzinnige ijzerkunst van Maarten Vaessen en de expressieve gezichten vol emotie van Jac. Linssen waren het bezichtigen meer dan waard.
