Torna Cultura Café opent 2025 met interessante gasten in Trefpunt 1711

17 jan , 16:00 Cultuur
0 1
M. van Leipsig

THORN - Op zondag 12 januari 2025 opende het Torna Cultura Café het nieuwe jaar met een gloednieuw, attractief programma. Het was ook voor de allereerste keer dat Trefpunt 1711 hiervoor het decor vormde.

Ook bij deze opening presenteerde de programmaraad een cultureel-literair café, waarbij de gastsprekers hun publiek een mooie afwisseling boden tussen zowel poëtische en muzikale intermezzo's als boeiende onderwerpen.

Personages en perspectieven

Max Hermens (1991) is schrijver, docent en letterkundige. In de vorm van een interview sprak Max Hermens samen met zijn gesprekspartner Judith over zijn puike debuutroman "Het verdwijnen van Ferdi Heijen".

'Het speelt zich allemaal af op de dag dat Ferdi met zijn skelter aan het rondtoeren is en op het einde daarvan spoorloos verdwenen is', aldus Max. 'Ik vertel het verhaal vanuit heel veel verschillende perspectieven. Denk daarbij aan de buren, mensen die hem hebben zien rondrijden en mensen die misschien iets met hem gedaan hebben. Het boek gaat natuurlijk over die jongen op de skelter. Maar wat je ook krijgt is dat er een soort gemeenschap in beeld komt. Dus uiteindelijk is dat dorp ook een soort personage geworden.'

Onvervulde verlangens

Maaike Bonten is voedingscoach. Als ervaringsdeskundige heeft zij zich gespecialiseerd in "Emo-eten de baas". Zo vertelde zij over wel zeven verschillende vormen van emotioneel eten, wat de valkuilen zijn en wat daarachter steekt.

'Vanaf mijn zestiende heb ik gelijnd. Steeds weer opnieuw er streng tegenaan. Maar de kilo's die ik na veel moeite kwijtraakte, vlogen er eigenlijk meteen daarna weer aan. Door echter de oorzaak van de eetbuien aan te pakken en mijn lichaam te accepteren zoals het was, lukte het me eindelijk om de juiste keuzes te maken en weer te genieten van lekker eten. Want nu weet ik wat mijn werkelijke behoeften zijn en hoef ik niet langer mijn onvervulde verlangens te dempen.'

Nog een primeur

Hoewel Ruud Verhoeven uit Gulpen en Jacques Smeets uit Elsloo zich al zo'n twaalf jaar kennen, hadden ook zij een primeur met dit gezamenlijke optreden. De een - als een ware troubadour met slechts een gitaar - zong zijn liedjes voornamelijk in het dialect. Ruud schrijft niet alleen eigen nummers, maar laat zich vaak ook inspireren door grote namen als Jacques Brel, Leonard Cohen en Eric Clapton. De ander droeg zijn zelfgeschreven gedichten voor over alles wat hem in het bijzonder inspireert. Gecombineerd met de mooie foto's op het grote scherm kregen Ruud's zang en Jacques' poëzie een extra dimensie.

'Maar wat zorgt er dan voor dat - als ik nadenk over grenzen - ik verbaasd tot de conclusie kom, dat ikzelf ook een grens trek'
- Jacques Smeets
Onvergetelijk

Alejandro Balfagon Folgado en Marcos Rodriguez Galvin zorgden voor het muzikale intermezzo. Het samenspel tussen gitaar en viool maakte van hun optreden een onvergetelijke ervaring. Deze twee jonge getalenteerde Spanjaarden verblijven nu anderhalf jaar in Nederland en studeren muziek in Maastricht. Ze hebben als duo Aleco al in Maastricht en Heerlen opgetreden. Hoewel zij nog geen concrete plannen hebben, hopen ze nog lang zo te mogen doorgaan en met viool en gitaar te blijven optreden in Nederland.

Winse

Traditiegetrouw droeg Peter Bokken een gedicht voor van voormalig stadsdichter Har Sniekers. Hij sloot af met de woorden:

'wae mótte ós ’t bèste blieve winse, det is toch zeker waor! Daoróm wins ich den ouch boeavenal: ederein ’n Riek en Zalig Noewjaor.'
- uit het gedicht "Winse" van stadsdichter Har Sniekers
M. van Leipsig