Bevrijdingsfestival Roermond: bevrijdingsvuur smeulde nog lang na

De dag begon al met een culturele voorstelling voor genodigden bij de ECI Cultuurfabriek. Jurist en mensenrechtenactivist Lilian Gonçalves-Ho Kang You volgde daarna met de 5 mei-lezing .

Maar daarna verplaatste het feest zich dan toch naar het Arloterrein, waar het Bevrijdingsfestival tegenwoordig plaatsvindt. Janet Livv had het eerste publiek daar al mogen opwarmen, waarna het ontsteken van het vrijheidsvuur het startsein was voor alle vrijheidsfestivals in het hele land. Het gevolg was wel, dat Roermond ‘vroeg piekte’. Want niemand minder dan Wende Snijders knalde meteen van het hoofpodium. Heel Nederland kon via de landelijke televisie meegenieten hoe moeiteloos zij stijlen aaneenreeg; terwijl haar teksten het beste als powerpoëzie omschreven kunnen worden. Het terrein vonkte meteen van de energie tot aan het juist heel mooi ingetogen slot, met daarna nog een oproep tot steun aan Amnesty International.

Beginnen met een hoogtepunt dus. En wat dan? Het moet gezegd, dat de organisatie gelukkig een buitengewoon gevarieerd programma had samengesteld. Voor elke smaak viel er wel wat te genieten. En mocht je willen pauzeren, dan is het Arloterrein een heel aangename locatie. Waar het festival vorig jaar bij vlagen nog te maken had met absoluut noodweer, bleef de regen deze keer uit. Wel was het bijna niet te voorkomen, dat er veel modderpoelen ontstonden, vooral voor de podia. En dat, ondanks al het harde werk in de voorafgaande dagen om het terrein minder zompig te krijgen. Maar dat mocht de pret niet drukken, vooral niet bij de jeugd.

Hoe zag dat gevarieerde programma er dan verder uit? Welnu: zwoele klanken van Maxime & Glyn, degelijk werk van Loupe en Martin Sillen, prettige kennismakingen met artiesten als Robin Kester en de populaire hitjes van Claude en Bente. Om maar wat te noemen. Wie na de massaal meegebrulde vastelaovesact van John Tana et Crapuul naar de Sena stage ging, kon daar genieten van The Waiting, met Ruud Versteden uit Thorn als frontman. Dus gaat dat zien op 13 juli op Bospop, want ook zo’n podium kunnen deze mannen gemakkelijk aan.

Natuurlijk zijn de hoogtepunten ook een kwestie van smaak. Maar het viel toch niet te ontkennen, dat de Vlaamse broers Lennert en Janus Coorevits, onder de naam Compact Disk Dummies, het veld voor het hoofdpodium behoorlijk op stelten zetten. Wie de mannen een paar jaar geleden in het voorprogramma van dEUS in Maastricht aan het werk zag, wist al dat deze gasten tijdens een optreden halsbrekende toeren uithalen. Maar de pompende beats en heavy synthesizers zorgden er vooral voor, dat binnen no-time iedereen in beweging kwam. Het terrein werd omgetoverd tot één dampende discotheek. De symphonic metal van afsluiter Epica zal niet ieders ‘ding’ zijn. Maar de van oorsprong uit Reuver stammende band is groot geworden met een imponerende geluidsmuur van double bass drums, gierende gitaren, angstwekkende grunts en de lead vocals van Simone Simons. De meegebrachte pyrotechniek zorgde er bovendien voor, dat het bevrijdingsvuur in Roermond nog lang nasmeulde.

Met dank aan John Hölsgens, Leudal.Nieuws.nl